Często można spotkać się z informacjami, że Peugeot 308 zdobył nagrodę samochodu roku 2014. W motoryzacji cztery lata to prawdziwa przepaść, jednak w zeszłym roku auto poddano modernizacji, która nieco unowocześniła jego design. Czy Peugeot 308 SW z wielokrotnie wyróżnianym silnikiem 1.2 PureTech wciąż jest atrakcyjną propozycją na naszym rynku?

Stylistyka

Nie przepadamy za jasnymi lakierami, ale trzeba przyznać, że Peugeot 308 SW pokryty lakierem perłowym Biały Nacre prezentuje się wyjątkowo dobrze i świetnie pasuje do sylwetki nadwozia. Podkreślają ją ostre zarysowania, agresywnie zaprojektowane przednie reflektory i pionowa atrapa chłodnicy. Wszystko znakomicie współgra z obłymi kształtami, chromowanymi elementami i czarnym wykończeniem dolnej części zderzaka. Peugeot 308 SW wygląda nowocześnie i bardzo agresywnie, co z pewnością rozbudza apetyt kierowców lubiących bardziej dynamiczną jazdę. Francuzi nie zapomnieli o dodatkach podkreślających charakter samochodu. Animowane kierunkowskazy czy ciekawie ułożony pasek LED-ów do jazdy dziennej dają zaskakująco dobre efekty.

Boczna linia nadwozia jest elegancka. Delikatnie opadający dach nadaje dynamiki, natomiast chromowane listwy i piękne 18-calowe felgi aluminiowe Black Saphir przykuwają uwagę. Trochę gorsze wrażenie odniesiemy patrząc na daleko zachodzące tylne lampy oraz nieco przestarzałą antenę. Naszym zdaniem tył to najmniej atrakcyjna część nadwozia. Prezentuje się ładnie, chociaż nie tak agresywnie i nowocześnie jak przód.

Wnętrze i wyposażenie

Na wstępie trzeba zaznaczyć, że do naszego testu otrzymaliśmy egzemplarz w najwyższej wersji wyposażenia Allure. Na pokładzie naszego rodzinnego kombi było chyba wszystko co można sobie wymarzyć. No może poza skórzaną tapicerką, ale prawda jest też taka, że nie wszyscy lubią takie wykończenie.

Francuska marka swoimi modelami przyzwyczaiła do dużej ilości przycisków i nowoczesnych gadżetów. Tutaj jest trochę inaczej, bo projekt jest prosty i elegancki za sprawą chromowanych elementów. I absolutnie nie jest to wada. Wręcz przeciwnie. To ogromna zaleta. Nie ma tutaj żadnych udziwnień, bajerów czy niepraktycznych rozwiązań. Wszystko zostało stworzone tak, aby było przede wszystkim funkcjonalnie. Dlatego na konsoli środkowej jest raptem kilka przycisków i jedno pokrętło. Reszta została przeniesiona do systemu multimedialnego, co może nie byłoby takim złym rozwiązaniem gdyby zachowano zdrowy rozsądek. Nie rozumiemy i pewnie nigdy nie zrozumiemy jaki jest sens w przenoszeniu sterowania klimatyzacją na dotykowy ekran. Za każdym razem trzeba się naklikać tylko po to, żeby zmienić temperaturę. Do szybkości i przejrzystości systemu nie mamy żadnych zastrzeżeń. Został on też ustawiony w stronę kierowcy. Niewielkimi minusami jest nie najlepsza nawigacja TomTom, niezbyt dobre reagowanie na polecenia głosowe czy trochę kiepskiej jakości obraz z kamery cofania.

Wiele osób zastanawia się czy taka mała kierownica i inne umieszczenie zegarów jest wygodne. Z boku być może wygląda to dziwnie, ale z punktu widzenia kierowcy jest to bardzo praktyczne. Niewielka kierownica znakomicie leży w dłoniach i daje większe możliwości przy szybszych zmianach kierunków jazdy. Poza tym w mniejszym stopniu przysłania zegary. A jeśli usiądziecie prawidłowo to pewnie w ogóle nie będzie na nie nachodzić. To wielka zaleta. Ale takie umieszczenie zegarów ma jeszcze jeden plus. Nie trzeba jakoś specjalnie odrywać wzroku od drogi.

Projektantów trzeba pochwalić za ich design. To chyba jedne z najlepszych wskaźników jakie są na rynku. Eleganckie i niesamowicie czytelne. Do tego pomiędzy nimi umieszczono sporych rozmiarów wyświetlacz komputera pokładowego. A co z łopatkami? No cóż. Naszym zdaniem mogłyby być nieco dłuższe, bo czasem brakuje ich jak ręka jest w dolnym położeniu.

Przestrzeń w rodzinnym samochodzie jest bardzo ważna. Pod tym względem trudno coś francuzowi zarzucić. W przednich fotelach jest bardzo wygodnie. Zostały odpowiednio wyprofilowane i zapewniają dobre podparcie boczne, chociaż naszym zdaniem siedziska mogłyby być nieco dłuższe i szersze. Fajnym zabiegiem jest przesunięcie przedniego schowka przed fotelem pasażera bardziej do przodu dzięki czemu można było zyskać jeszcze więcej miejsca na nogi.

Na tylnej kanapie przewidziano miejsce dla dwóch pasażerów, którzy mogą liczyć na mnóstwo miejsca na nogi i nad głowami. I to pomimo ogromnego dachu panoramicznego. Podróżujący nie powinni mieć zastrzeżeń co do komfortu, chociaż mogą poczuć się pokrzywdzeni ze względu na brak nawiewów czy portów usb.

W kabinie miejsca jest pod dostatkiem. Czyżby odbyło się to kosztem bagażnika? Na szczęście nie. Jego pojemność oszacowano na 556 litrów (686 litrów do wysokości dachu). Ma regularne kształty, więc nie powinno być problemów z maksymalnym wykorzystaniem tego miejsca.

Silnik i właściwości jezdne

Dla nikogo nie powinno być zaskoczeniem to, że pod maską rodzinnego kombi pracował trzycylindrowy silnik 1.2 PureTech. Mogłoby się wydawać, że w takim samochodzie przydałaby się nieco większa jednostka, jednak PureTech to świetna i bardzo dopracowana konstrukcja, więc nikt nie powinien poczuć się nią zawiedziony. Jest ona dostępna w dwóch wariantach – 110 KM lub 130 KM. W nasze ręce trafiła mocniejsza odmiana, która generowała maksymalny moment obrotowy wynoszący 230 Nm już przy 1.750 obrotach dzięki czemu zapewniała naprawdę dobrą elastyczność i zadowalające osiągi. Przyspieszenie do setki w 9.6 sekundy i prędkość maksymalna 206 km/h powinny wystarczyć w większości przypadków.

O tym, że PureTech jest świetnym silnikiem nie trzeba nikogo przekonywać. Zresztą najlepszymi referencjami są nagrody przyznawane przez międzynarodowych ekspertów. Jest znakomicie wyważony, brzmi całkiem przyjemnie i przy spokojnej jeździe praktycznie go nie słychać. Może współpracować z sześciobiegową manualną skrzynią biegów lub ośmiostopniową przekładnią automatyczną, chociaż testowany egzemplarz był wyposażony jeszcze w sześciostopniową przekładnię EAT. To bardzo udane połączenie, które pewnie zadowoli 9 na 10 kierowców. Jednak nie bylibyśmy sobą gdybyśmy trochę nie ponarzekali. Przy spokojnej jeździe wszystko jest idealnie. Automat sprawnie wachluje przełożeniami, robi to z odpowiednim wyczuciem i gładkością. Trochę inaczej mają się sprawy kiedy spróbujemy jeździć bardziej dynamicznie. Wówczas skrzynia potrafi od czasu do czasu szarpnąć, zwłaszcza w trybie Sport, a jeśli przerzucimy się na manualną zmianę biegów to będziemy mogli zauważyć, że elektronika trochę nie ogarnia tego co się dzieje. Czasem potrafi nie zauważyć w jaki sposób zmieniliśmy biegi, natomiast przy kick down trzeba chwilę poczekać na jej reakcję.

A jeśli wspomnieliśmy już o trybie Sport to nie spodziewajcie się fajerwerków. W tym trybie obroty silnika utrzymywane są na trochę wyższym poziomie, podświetlenie zegarów zmienia się na czerwone a układ kierowniczy wyraźnie się usztywnia. Na wyświetlaczu pojawiają się informacje o parametrach jazdy – wykorzystanie mocy, momentu obrotowego, ciśnienie doładowania czy wskaźnik przeciążeń. Tyle dobrego. Jest jeszcze jedna wada polegająca na cyfrowym podbijaniu dźwięków silnika. Nie jest to ani naturalne, ani przyjemne, a przy dłuższej jeździe zaczyna być męczące. Zresztą na „ucho” wydaje się jakbyśmy jechali nie wiadomo jak sportowo a w rzeczywistości jest zgoła inaczej.

Najmocniejszy benzynowy wariant w połączeniu z automatyczną przekładnią to przepis na komfortowe podróżowanie. Tym bardziej, że wyciszenie kabiny pasażerskiej jest naprawdę bardzo dobre i zachęca do wybrania się w dłuższą podróż. Do spokojnej jazdy taki zestaw w zupełności wystarczy, ale jeśli ktoś lubi od czasu do czasu przycisnąć to może poczuć się nieco rozczarowany.

Niewielka kierownica i „sportowe” fotele zachęcają do tego, aby mimo wszystko spróbować trochę bardziej dynamicznej jazdy. O ile można narzekać, że przydałoby się trochę więcej koni mechanicznych to samo prowadzenie i zachowanie się samochodu w zakrętach jest jak najbardziej prawidłowe. Mało tego. Powiemy, że jesteśmy zaskoczeni, bo to najlepiej prowadzący się Peugeot jakim mieliśmy okazję jeździć. W zakrętach spisuje się naprawdę bardzo dobrze. Układ kierowniczy jest bezpośredni i precyzyjny, a zawieszenie to kompromis pomiędzy komfortem i osiągami. Francuzom udało się to zaskakująco dobrze i w zakrętach możemy pozwolić sobie na wiele, a zanim koła zaczną trafić przyczepność to dotrą do nas sygnały ostrzegawcze, że to moment kiedy należy odpuścić. Może silnik i skrzynia nie sprzyjają takiej jeździe, ale wrzucając drugi bieg i próbując pobawić się na wysokich obrotach w zakrętach możemy poczuć mnóstwo frajdy.

Peugeotem 308 SW jeździ się bardzo przyjemnie, chociaż jednostka napędowa jak na swoją moc jest łasa na paliwo. Przy spokojnej miejskiej jeździe nie jest jeszcze tak źle, bo zużywała 6.8 litra benzyny, jednak trochę korków i dynamicznej jazdy podbijały ten wynik do 9 – 10 litrów. Przy prędkości 90 km/h możemy liczyć na ok. 5 litrów, przy 120 km/h na ok. 7 litrów, ale już przy 140 km/h potrafi dojść do 9 litrów. No cóż. Downsizing nie jest najbardziej ekologicznym rozwiązaniem. Zwłaszcza jeśli macie ciężką nogę, bo te wyniki można byłoby jeszcze podwyższyć.

Podsumowanie

Peugeot 308 SW może z powodzeniem pełnić rolę samochodu rodzinnego. Przestronne wnętrze jest bardzo funkcjonalne i sprawia, że nie trzeba się martwić o to czy będziemy mogli spakować się na wyjazd z naszymi pociechami. Komfort jazdy i przyjemność prowadzenia zasługują na słowa uznania, chociaż naszym zdaniem zużycie paliwa jest trochę zbyt wysokie. Pomimo upływu lat Peugeot 308 wciąż może zaskoczyć nowoczesnymi rozwiązaniami, jednak momentami czuć, że konstrukcja ma już kilka lat. Trzeba też pamiętać, że bardziej podstawowa wersja na pewno nie zrobi tak dobrego wrażenia jak prezentowany egzemplarz.

Cennik